Παρουσιάζουμε την κοινή δήλωση των κινημάτων της Κρήτης, όπως διαμορφώθηκε στην παγκρήτια συνάντηση τους στο Ηράκλειο την Κυριακή 4 Μάρτη, στα πλαίσια του διημέρου των Πολιτών κατά του Χρέους:
Στις 3-4/3 στο Ηράκλειο βρεθήκαμε κινήματα από όλη την Κρήτη. Κοινή διαπίστωση και αίτημα όλων, η ανάγκη για συντονισμό και κοινή δράση. Η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε μπορεί να απαντηθεί μόνο με ολομέτωπη αντίσταση.
Απέναντί τους βρίσκονται τα κινήματα που δρουν σε ολόκληρο το νησί. Τα κινήματα αυτά παλεύουν ενάντια στην διάλυση της κοινωνίας , της υγείας, της παιδείας, τον εργασιακό μεσαίωνα και την ανεργία, το ξεπούλημα της γης, των δημόσιων κοινωνικών αγαθών και την περιβαλλοντική καταστροφή. Στήνουν δομές και δίκτυα αλληλεγγύης για να μην μείνει κανείς μόνος και αβοήθητος μέσα στην κρίση.
Σήμερα έγινε το πρώτο βήμα για τον συντονισμό. Συνεχίζουμε με βάση τις αρχές της δημοκρατίας και της ισότιμης συμμετοχής. Το κάθε κίνημα, φορέας και σύλλογος διατηρεί την αυτονομία του και συνεχίζει την δράση του. Απώτερος σκοπός μας όλα τα ρυάκια να γίνουν ένα ποτάμι και να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας. Τα προβλήματά μας, αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε, δεν θα λυθούν αν δεν ακυρώσουμε μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, αν δεν διώξουμε το ειδικό καθεστώς που τα εκπροσωπεί.
Δεν ξεκινήσαμε για τις εκλογές, δεν σταματάμε μετά τις εκλογές.
Δεσμευόμαστε για επόμενη παγκρήτια συνάντηση και συνέλευση των κινημάτων. Προτείνουμε την τακτική συνάντηση, όχι μόνο των 28 κινημάτων που βρεθήκαμε και δημιουργήσαμε αυτή τη δήλωση αλλά με την λογική της συνεχούς διεύρυνσης όλων των κινημάτων, φορέων, συλλόγων που αγωνίζονται στο νησί. Έχουμε ως αρχή μας την ανακλητότητα των αντιπροσώπων.
Καλούμε τα κινήματα, τις πρωτοβουλίες και συνελεύσεις πολιτών, όλο το λαό της Κρήτης, να δώσει δυναμικό παρόν στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
Τρίτη 6 Μαρτίου 2012
Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ETIENNE ROLAND ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''LE MONDE''
-Νιώθω βαθιά ταπεινωμένος, ως φιλέλληνας, όταν μια εφημερίδα τολμά να βάλει τίτλο πως η Ελλάδα είναι «μια χώρα ίσως λιγότερο "ευρωπαϊκή" απ' ό,τι φαίνεται» κι όταν το περιεχόμενο αυτού του άρθρου είναι κακή σύνοψη μιας ιστορίας την οποία οι συντάκτες δεν έχουν ζήσει. Νιώθω ταπεινωμένος, ως Γάλλος, που.... συμπατριώτες μου πληγώνουν με τέτοιο τρόπο την ιστορία και τροφοδοτούν τον μύθο του ψεύτη και πονηρού (poniros στο πρωτότυπο) Ελληνα.
Αν λοιπόν δεν είναι η Ελλάδα ευρωπαϊκή χώρα, ποιος αξίζει αυτόν τον τίτλο; Ο γερμανός βάρβαρος ή η ύπουλη Αλβιών, την οποία ο μεγαλύτερος ποιητής της, ο Βύρωνας, κατηγορούσε ήδη για λεηλασία της χώρας του Ομήρου; Περισσότερο ευρωπαϊκή η Αγγλία, που δεν επιθυμεί καμία ευρωπαϊκή αλληλεγγύη - και κυρίως όχι εκείνη που θα της κόστιζε χρήματα; Δεν είναι αυτή η χώρα που επανέφερε στην Ελλάδα τον στρατό και τον βασιλιά στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πυροδοτώντας έναν κατακλυσμό που η Ελλάδα έμελλε να πληρώσει πολύ ακριβά, μια χώρα που μπορεί εντούτοις να υπερηφανεύεται για την αντίσταση την πιο υποδειγματική απέναντι στον Ναζί κατακτητή. Η ιδέα της Ευρώπης δεν έχει και πολλά χρόνια ζωή, αμφιβάλλω αν μπορούμε να διανέμουμε διπλώματα ευρωπαϊκότητας. Τόσο η ιδέα όσο και το γεωγραφικό της περιεχόμενο είναι προς οικοδόμηση και όχι ένα ακέραιο δεδομένο.
Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ' Εστέν έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη διότι, λέει, από αυτή τη χώρα έρχονταν η δημοκρατία και ο πολιτισμός. Εστω, αν και μπορεί κανείς να πει πολλά για αυτή την αθηναϊκή δημοκρατία, την οπαδό της δουλείας, την ιμπεριαλιστική. Αλλά ο τόνος τοποθετείται εσφαλμένα, διότι το πρόβλημα δεν είναι να μάθουμε πού γεννήθηκε η δημοκρατία, το πρόβλημα είναι να αναγνωρίσουμε ότι ο ελληνικός ή, καλύτερα ας πούμε, ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός είναι το μόνο κοινό σκυρόδεμα σε μια ιστορία φτιαγμένη από αντιπαλότητες και παγκόσμιους πολέμους. Αυτός ο περίφημος ελληνικός πολιτισμός έθρεψε την Αναγέννηση, τα γράμματα και τις τέχνες, τους κλασικούς μας του 18ου αιώνα και γονιμοποίησε τις ελίτ του ίδιου αυτού αιώνα που συντάραξαν τον κόσμο.
Η θέση της Ελλάδας είναι στο κέντρο της Ευρώπης, πρόκειται άλλωστε για μία από τις πιο ζωντανές και τις πιο λαμπερές εστίες της ευρωπαϊκής κουλτούρας: με πρόσωπα αξιοσημείωτα σε όλους τους τομείς, και όχι μόνο στην ποίηση, με μια πρωτότυπη σχολή ζωγραφικής που αρχίζει από τον Θεόφιλο και οδηγεί στον Τσαρούχη μέσω του Εγγονόπουλου, με φιλόσοφους όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Δείτε ποιοι μεταφράζονται στην Ελλάδα: ο Βερνάν, ο Φουκό και ο Ντεριντά. Δείτε πού διαπλάθονται οι ελίτ: στον τομέα της ιστορίας, η EHESS (Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών) έχει παίξει μεγάλο ρόλο. Και θα βρείτε στην Ελλάδα μια γενιά αξιόλογων ιστορικών που συμμετέχουν στην ανανέωση του κλάδου.
Ολοι λοιπόν ψεύτες και κλέφτες τους οποίους πρέπει να υπερασπιστούμε γιατί εφηύραν κάποτε τη λέξη «δημοκρατία»; Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα να βάλουμε στη ζυγαριά: η φιλοσοφία (α λα δυτικά), η ιστορία, το θέατρο. Υπάρχουν σήμερα σε αυτή τη χώρα άνδρες και γυναίκες από τους πιο καλλιεργημένους και τους πιο πολιτισμένους που γνωρίζω. Δεν δέχομαι να τους βάζουν «βάρβαροι» στον πάγκο της Ευρώπης. Οσο για τους αξιοθρήνητους κομπιναδόρους, σε ποια χώρα δεν υπάρχουν, έχοντας διασπαθίσει δεκάδες δισεκατομμύρια;
Το ερώτημα δεν είναι αν η Ελλάδα είναι περισσότερο ή λιγότερο ευρωπαϊκή: τα ίδια τα θεμέλια της Ευρώπης δεν υφίστανται χωρίς τον ελληνισμό.
Να θυμίσουμε πως η Ευρώπη ήταν μια πριγκίπισσα από τη Φοινίκη που απήχθη από Κρήτες προκαλώντας μία από τις πρώτες διαμάχες μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η Ευρώπη έχει λοιπόν και ανατολίτικες ρίζες κι αυτός είναι ένας πολύ χρήσιμος μύθος σε αυτές τις εποχές διασταύρωσης των πληθυσμών.
Τσιμέντο της Ευρώπης δεν είναι οι τράπεζες και οι τραπεζίτες αλλά ένας πολιτισμός, και ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα από τα στοιχεία που μας ενώνουν. Αλίμονο, υπάρχουν τόσο λίγα!
Vive la Grece! Και ας μην αφήσουμε τεχνοκράτες να γονατίσουν φίλους και αδελφούς, πόσω μάλλον να τους ταπεινώσουν και να ταπεινώσουν κι εμάς.
* Ο κ. Ετιέν Ρολάν είναι πρώην διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (EFA) και επίτιμος καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris I - Πάνθεον - Σορβόνη.
Το κείμενο αυτό είναι η απάντηση του κ. Ρολάν στο πρόσφατο δισέλιδο δημοσίευμα της «Monde» με τίτλο «Ελλάδα - Ευρώπη: η μεγάλη παρεξήγηση», όπου αμφισβητούνταν η ευρωπαϊκότητα της χώρας μας.
TA NEA
Le Monde.fr
ΠΗΓΗ : H ΙΔΙΑ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
Αν λοιπόν δεν είναι η Ελλάδα ευρωπαϊκή χώρα, ποιος αξίζει αυτόν τον τίτλο; Ο γερμανός βάρβαρος ή η ύπουλη Αλβιών, την οποία ο μεγαλύτερος ποιητής της, ο Βύρωνας, κατηγορούσε ήδη για λεηλασία της χώρας του Ομήρου; Περισσότερο ευρωπαϊκή η Αγγλία, που δεν επιθυμεί καμία ευρωπαϊκή αλληλεγγύη - και κυρίως όχι εκείνη που θα της κόστιζε χρήματα; Δεν είναι αυτή η χώρα που επανέφερε στην Ελλάδα τον στρατό και τον βασιλιά στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πυροδοτώντας έναν κατακλυσμό που η Ελλάδα έμελλε να πληρώσει πολύ ακριβά, μια χώρα που μπορεί εντούτοις να υπερηφανεύεται για την αντίσταση την πιο υποδειγματική απέναντι στον Ναζί κατακτητή. Η ιδέα της Ευρώπης δεν έχει και πολλά χρόνια ζωή, αμφιβάλλω αν μπορούμε να διανέμουμε διπλώματα ευρωπαϊκότητας. Τόσο η ιδέα όσο και το γεωγραφικό της περιεχόμενο είναι προς οικοδόμηση και όχι ένα ακέραιο δεδομένο.
Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ' Εστέν έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη διότι, λέει, από αυτή τη χώρα έρχονταν η δημοκρατία και ο πολιτισμός. Εστω, αν και μπορεί κανείς να πει πολλά για αυτή την αθηναϊκή δημοκρατία, την οπαδό της δουλείας, την ιμπεριαλιστική. Αλλά ο τόνος τοποθετείται εσφαλμένα, διότι το πρόβλημα δεν είναι να μάθουμε πού γεννήθηκε η δημοκρατία, το πρόβλημα είναι να αναγνωρίσουμε ότι ο ελληνικός ή, καλύτερα ας πούμε, ο ελληνορωμαϊκός πολιτισμός είναι το μόνο κοινό σκυρόδεμα σε μια ιστορία φτιαγμένη από αντιπαλότητες και παγκόσμιους πολέμους. Αυτός ο περίφημος ελληνικός πολιτισμός έθρεψε την Αναγέννηση, τα γράμματα και τις τέχνες, τους κλασικούς μας του 18ου αιώνα και γονιμοποίησε τις ελίτ του ίδιου αυτού αιώνα που συντάραξαν τον κόσμο.
Η θέση της Ελλάδας είναι στο κέντρο της Ευρώπης, πρόκειται άλλωστε για μία από τις πιο ζωντανές και τις πιο λαμπερές εστίες της ευρωπαϊκής κουλτούρας: με πρόσωπα αξιοσημείωτα σε όλους τους τομείς, και όχι μόνο στην ποίηση, με μια πρωτότυπη σχολή ζωγραφικής που αρχίζει από τον Θεόφιλο και οδηγεί στον Τσαρούχη μέσω του Εγγονόπουλου, με φιλόσοφους όπως ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Δείτε ποιοι μεταφράζονται στην Ελλάδα: ο Βερνάν, ο Φουκό και ο Ντεριντά. Δείτε πού διαπλάθονται οι ελίτ: στον τομέα της ιστορίας, η EHESS (Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών) έχει παίξει μεγάλο ρόλο. Και θα βρείτε στην Ελλάδα μια γενιά αξιόλογων ιστορικών που συμμετέχουν στην ανανέωση του κλάδου.
Ολοι λοιπόν ψεύτες και κλέφτες τους οποίους πρέπει να υπερασπιστούμε γιατί εφηύραν κάποτε τη λέξη «δημοκρατία»; Υπάρχουν πολλά ακόμα πράγματα να βάλουμε στη ζυγαριά: η φιλοσοφία (α λα δυτικά), η ιστορία, το θέατρο. Υπάρχουν σήμερα σε αυτή τη χώρα άνδρες και γυναίκες από τους πιο καλλιεργημένους και τους πιο πολιτισμένους που γνωρίζω. Δεν δέχομαι να τους βάζουν «βάρβαροι» στον πάγκο της Ευρώπης. Οσο για τους αξιοθρήνητους κομπιναδόρους, σε ποια χώρα δεν υπάρχουν, έχοντας διασπαθίσει δεκάδες δισεκατομμύρια;
Το ερώτημα δεν είναι αν η Ελλάδα είναι περισσότερο ή λιγότερο ευρωπαϊκή: τα ίδια τα θεμέλια της Ευρώπης δεν υφίστανται χωρίς τον ελληνισμό.
Να θυμίσουμε πως η Ευρώπη ήταν μια πριγκίπισσα από τη Φοινίκη που απήχθη από Κρήτες προκαλώντας μία από τις πρώτες διαμάχες μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η Ευρώπη έχει λοιπόν και ανατολίτικες ρίζες κι αυτός είναι ένας πολύ χρήσιμος μύθος σε αυτές τις εποχές διασταύρωσης των πληθυσμών.
Τσιμέντο της Ευρώπης δεν είναι οι τράπεζες και οι τραπεζίτες αλλά ένας πολιτισμός, και ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα από τα στοιχεία που μας ενώνουν. Αλίμονο, υπάρχουν τόσο λίγα!
Vive la Grece! Και ας μην αφήσουμε τεχνοκράτες να γονατίσουν φίλους και αδελφούς, πόσω μάλλον να τους ταπεινώσουν και να ταπεινώσουν κι εμάς.
* Ο κ. Ετιέν Ρολάν είναι πρώην διευθυντής της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (EFA) και επίτιμος καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris I - Πάνθεον - Σορβόνη.
Το κείμενο αυτό είναι η απάντηση του κ. Ρολάν στο πρόσφατο δισέλιδο δημοσίευμα της «Monde» με τίτλο «Ελλάδα - Ευρώπη: η μεγάλη παρεξήγηση», όπου αμφισβητούνταν η ευρωπαϊκότητα της χώρας μας.
TA NEA
Le Monde.fr
ΠΗΓΗ : H ΙΔΙΑ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
25 ΛΕΠΤΑ ΠΑΤΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ
Ο σύλλογος ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων Καβάλας ενημερώνει ότι το Σάββατο 3/3 στις 10 το πρωί , στον πολυχώρο «Σήματα καπνού» (Βότση 10) ,θα διατεθούν πατάτες Νευροκοπίου σε τσουβάλια των 20 Kg στην τιμή των 5 ευρώ το τσουβάλι.
Συνεχίζουμε την προσπάθεια αλληλοβοήθειας ώστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση με όρους αλληλεγγύης, συλλογικότητας , αξιοπρέπειας και αντίστασης.
Συνεχίζουμε την προσπάθεια αλληλοβοήθειας ώστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση με όρους αλληλεγγύης, συλλογικότητας , αξιοπρέπειας και αντίστασης.
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012
ΠΩΣ ΠΤΩΧΕΥΣΑΙ Η ΙΣΛΑΝΔΙΑ;
Θυμάστε την Ισλανδία; Που πτώχευσε; Που ακούγαμε τις ειδήσεις και κουνάγαμε το κεφάλι με συμπόνοια ή με οίκτο; Ο οίκος αξιολόγησης Fitch Ratings αναβάθμισε λοιπόν κατά μία βαθμίδα την πιστοληπτική ικανότητα της Ισλανδίας στην κατηγορία ΒΒΒ- για τον μακροπρόθεσμο δανεισμό της, εξέλιξη που επιτρέπει στη χώρα, η οποία βυθίσθηκε στην χρηματοοικονομική άβυσσο το 2008, να θεωρείται εφεξής ως αξιόπιστος δανειολήπτης! «Η επιστροφή της μακροπρόθεσμης αξιολόγησης σε ξένο συνάλλαγμα της Ισλανδίας στην κατηγορία ‘επενδύσεις’ μεταφράζει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί προκειμένου να αποκατασταθεί η μακροοικονομική σταθερότητα στη χώρα, η οποία έφερε επιτυχώς εις πέρας τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και για την ανοικοδόμηση της χρηματοοικονομικής αξιοπιστίας της χώρας», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο οίκος Fitch.
Γιατί να μας ενδιαφέρουν όλα αυτά θα πείτε,όταν εμείς έχουμε το δικό μας δράμα; Γιατί η Ισλανδία επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον δικό μας και τέσσερα χρόνια μετά όλη η οικονομική της “εικόνα” ένα γίνει πολύ ,πολύ καλύτερη! Εμείς δύο χρόνια μετά πάμε από το κακό στο χειρότερο και ο δρόμος φαίνεται ότι οδηγεί στο απόλυτο χάος. Τι έγινε λοιπόν στην Ισλανδία; Το 2008,η Ισλανδία πτώχευσε.Δεν απέφυγε δηλαδή αυτό που προσπαθούμε να αποφυγούμε εμείς δυο χρόνια. Το χρέος της το 2007,ένα χρόνο πριν “βαρέσει κανόνι” ήταν 900% του ΑΕΠ! Κάπου εκεί ήρθς και η οικονομική κρίση του 2008 με αποτέλεσμα οι τρεις τράπεζές της να πτωχεύσουν και το νόμισμά της να χάσει το 85% της αξίας του έναντι του ευρώ. Ο πανικός ήταν ανπόφευκτος. Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Βρετανία και Ολλανδία έδιναν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια. Και τότε εμφανίστηκαν ποιοι λέτε; ΔΝΤ και ΕΕ που πρότειναν να αναλάβουν …τη κατάσταση. Κι εκεί έκαναν πρόωρες εκλογές,τον Απρίλιο του 2009.Η κυβέρνηση που προέκυψε γρήγορα βρέθηκε σε δυσμένεια, γιατί έπρεπε να πληρώσει πάνω από 3 δις ευρώ.Κάτι που σήμαινε επιπλέον θυσίες για τους πολίτες. Κι αυτοί δεν το άντεξαν. Τα πολιτικά κόμματα δεν είχαν άλλη επιλογή από το να στηρίξουν την άποψη των πολιτών που δεν είχαν άλλες δυνάμεις να πληρώνουν.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα. Από την άλλη η πίεση αυξήθηκε. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών. Τα επιχειρήματα όπως τα περιγράφει ο ίδιος ο Ισλανδός πρωθυπουργός: «Μας έλεγαν ότι ή θα ακολουθήσουμε το πρόγραμμά τους ή θα γίνουμε Κούβα “. Στο δημοψήφισμα που έγινε το Μάρτιο του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά της πληρωμής των χρεών. Το ΔΝΤ αμέσως πάγωσε τους δανεισμούς . Οι Ισλανδοί όμως δεν είχαν πια τίποτα να χάσουν. Η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των όποιων υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Αξιωματούχοι και τραπεζίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Η χώρα υιοθέτησε νέο Σύνταγμα το οποίο συνέταξαν πολίτες οι οποίοι δεν ήταν ενταγμένοι σε κανένα κόμμα.Το Σύνταγμα γράφτηκε στο διαδίκτυο,για να μπορούν οι συντάκτες του να δέχονται σχόλια. Το Σύνταγμα θα παρουσιαστεί στις επόμενες εκλογές. Και τώρα τα νούμερα:
•Η Ισλανδία με πολύ λιγότερο πληθυσμό από την Ελλάδα βεβαίως -μόλις 320.000- χωρίς όμως βιομηχανία,γεωργία και πλουτοπαραγωγικές πηγές ,έχοντας ουσιαστικά μόνο αλιεία έχει ανάπτυξη 3,1% και περίπου 7% ανεργία! Μήπως -λέμε μήπως- κάνουμε κάτι πολύ λάθος; Και βέβαια είναι περίεργο ότι όλα αυτά πρέπει να ψάξει κάποιος για να τα πληροφορηθεί ,γιατί παραδόξως δεν “παίζονται” από τα ΜΜΕ.
Ο πρωθυπουργός Όλαφ Ραγκνάρ Γκρίμσον αρνήθηκε να επικυρώσει τον νόμο το οποίο ανάγκαζε τους πολίτες να σηκώσουν τα βάρη των Ισλανδών τραπεζιτών και συμφώνησε να συγκαλέσει δημοψήφισμα. Από την άλλη η πίεση αυξήθηκε. Όταν η Ισλανδία ετοιμαζόταν για δημοψήφισμα, το ΔΝΤ απειλούσε την χώρα να στερήσει οποιαδήποτε βοήθεια. Η Βρετανική κυβέρνηση απειλούσε να παγώσει τις καταθέσεις και τις αποταμιεύσεις των Ισλανδών. Τα επιχειρήματα όπως τα περιγράφει ο ίδιος ο Ισλανδός πρωθυπουργός: «Μας έλεγαν ότι ή θα ακολουθήσουμε το πρόγραμμά τους ή θα γίνουμε Κούβα “. Στο δημοψήφισμα που έγινε το Μάρτιο του 2010 το 93% των Ισλανδών ψήφισαν κατά της πληρωμής των χρεών. Το ΔΝΤ αμέσως πάγωσε τους δανεισμούς . Οι Ισλανδοί όμως δεν είχαν πια τίποτα να χάσουν. Η κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες για αστικές και ποινικές ευθύνες κατά των όποιων υπευθύνων για την οικονομική κρίση. Αξιωματούχοι και τραπεζίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Η χώρα υιοθέτησε νέο Σύνταγμα το οποίο συνέταξαν πολίτες οι οποίοι δεν ήταν ενταγμένοι σε κανένα κόμμα.Το Σύνταγμα γράφτηκε στο διαδίκτυο,για να μπορούν οι συντάκτες του να δέχονται σχόλια. Το Σύνταγμα θα παρουσιαστεί στις επόμενες εκλογές. Και τώρα τα νούμερα:
•Η Ισλανδία με πολύ λιγότερο πληθυσμό από την Ελλάδα βεβαίως -μόλις 320.000- χωρίς όμως βιομηχανία,γεωργία και πλουτοπαραγωγικές πηγές ,έχοντας ουσιαστικά μόνο αλιεία έχει ανάπτυξη 3,1% και περίπου 7% ανεργία! Μήπως -λέμε μήπως- κάνουμε κάτι πολύ λάθος; Και βέβαια είναι περίεργο ότι όλα αυτά πρέπει να ψάξει κάποιος για να τα πληροφορηθεί ,γιατί παραδόξως δεν “παίζονται” από τα ΜΜΕ.
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗ ΑΡΔΗΝ - ΚΑΖΑΚΗ
Όταν δημοσιεύαμε ως Κίνηση Πολιτών Άρδην το κείμενο που με αφορμή τις επικίνδυνες δηλώσεις Καζάκη έθετε έναν ευρύτερο προβληματισμό σε σχέση με την βαθιά κρίση του δημοκρατικού πολιτεύματος, και τις μεγάλες πιθανότητες μιας αυταρχικής εκτροπής, η οποία μπορεί να επιταχυνθεί με λανθασμένες θέσεις και πράξεις, δεν περιμέναμε να ξεσηκώσουμε την Καζάκεια μήνιν. Κι όμως, ο κύριος αυτός απάντησε –ως συνήθως– μ’ ένα υβρεολόγιο που καταδεικνύει για άλλη μια φορά το μηδαμινό πολιτικό του επίπεδο. Κανονικά, η ανακοίνωση του Δημήτρη Καζάκη δεν χρήζει απάντησης. Όμως, αυτή τη στιγμή, μας δίνει μια ευκαιρία να ανοίξουμε μια συζήτηση ευρύτερη για της αδυναμίες όλου του λεγόμενου ‘νέου αντιμνημονιακού χώρου’, αδυναμίες που μέχρι σήμερα απέτρεψαν το λαϊκό κίνημα να οργανωθεί περαιτέρω για να πετύχει την πολυπόθητη ανατροπή της δρομολογούμενης υποδούλωσής μας. Γι’ αυτό και αξίζει να δώσουμε μια τελική απάντηση, επειδή νομίζουμε ότι ο Καζάκης ενσαρκώνει σε παροξυστική εκδοχή, όλες τις παθογένειες ενός 1ου κύκλου αντιμνημονιακών αγώνων.
1. Υβρεολογία – Συνομωσιολογία: Το ανώτερο στάδιο του Κομπογιαννιτισμού
Ο Καζάκης δεν συζητάει ποτέ διαφωνίες εντός και εκτός του Μετώπου του. Βρίζει, χυδαιολογεί και βυθίζεται σε μια ατέρμονη πρακτορολογία. Η προσφυγή στις ύβρεις καταδεικνύει την βαθύτερη ένδεια επιχειρημάτων που τον χαρακτηρίζει. Η δε συνομωσιολογία δείχνει δύο πράγματα. Πρώτον, είναι καθρέφτης της ολοκληρωτικής κατάπτωσης της σκέψης και του πολιτικού προβληματισμού, στην οποία έχει περιπέσει η κοινωνία μας τα τελευταία 20 χρόνια. Η εκστρατεία της αποβλάκωσης που έχουν εξαπολύσει οι εκσυγχρονιστές, τηλεόραση και εθνομηδενισμός είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, καθώς και ο εκφυλισμός της μεταπολίτευσης σε μια εξουσιαστική συνδιαλλαγή πολιτικών συμμοριών, έχουν διαμορφώσει έναν κοινό νου που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά που συμβαίνουν δίχως να καταφύγει στην εύκολη οδό του ψέμματος, της διαστροφής και της συνομωσίας. Αυτή την τάση ενισχύει ο Καζάκης, όταν αναπαράγει τέτοιες αντιλήψεις για την πολιτική. Οι ανακοινώσεις του, εκπαιδεύουν τους αναγνώστες του σε μια πιο σοφιστικέ αμάθεια. Ύστερα, υπάρχει και άλλο ζήτημα. Όταν κάποιος έχει μια τόσο φαύλη αντίληψη για την πολιτική, όπου όλα είναι πρακτορεία, παρασκήνια και πισώπλατα μαχαιρώματα, την έχει μόνο για τους άλλους ή για τον εαυτό του;
Η θητεία του στη Σπίθα, πάντως, δείχνει ότι έτσι λειτουργεί και ο ίδιος, μέσω της ίντριγκας και της συνομωσίας. Τότε, ήταν ο εμπνευστής του πιο αντιδημοκρατικού οργανωτικού μοντέλου (οι οργανώσεις βάσης απαγορεύονται να συζητούν σημαντικά πολιτικά ζητήματα), και μετά, όταν ο Μίκης τον πέταξε έξω γιατί τρόμαξε από την παρασκηνιακή του υπερδραστηριότητα, κατήγγειλε τη Σπίθα για «ακροδεξιά» (Ποιός; Αυτός, που όπως φαίνεται και από την έκκληση του προς την Αστυνομία και το Στρατό ή την απάντησή του σε εμάς, έχει ψωμοτύρι τον αυταρχισμό και την εκμηδένιση της αντίθετης άποψης) και όργανο του Σόρος…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως, ένας ολόκληρος κόσμος, μάλιστα λαϊκός και απελπισμένος εγκλωβίζεται σε μεσαιωνικού τύπου μορφές οργάνωσης, που αναπαράγουν την πνευματική μιζέρια, και εν τέλει τον καταδικάζουν σε ρόλο κομπάρσου.
2. Τυχοδιωκτισμός
Ο Καζάκης είναι το σύμβολο της τυχοδιωκτικής συνιστώσας των αγώνων αυτής της περιόδου. Πάει παντού, και με όλα, βρίζει όλους και όλα. Εντός εκτός κι επί τα αυτά. Αυτή είναι η στάση του. Και εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου, και με τον Κοντομηνά. Και ύβρεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, και κάλεσμα για ενότητα και μέτωπο. Και εναντίον των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης και συνήθης επίτιμος καλεσμένος μεγάλων καναλιών, του Alpha και του Alter παλαιότερα, του Παπαδάκη στη συνέχεια. Όπως καταλαβαίνετε, με τέτοιες κωλοτούμπες, οι έννοιες, οι αξίες και οι ιδεολογικές τοποθετήσεις χάνουν οποιοδήποτε νόημα. Ο άνθρωπος σου λέει καλημέρα, κι εσύ πρέπει να ψάχνεσαι αν είναι νύχτα… Αυτή η στάση, εκφράζει μια νεκρανάσταση του Παπανδρεϊσμού με αντιμνημονιακό προσωπείο. Εθίζει ξανά τον κόσμο σ’ έναν επικίνδυνο αμοραλισμό, ΠΑΣΟΚικής κοπής, ενώ ταυτόχρονα τον κάνει να νομίζει ότι ξεφεύγει από τις παθογένειες της μεταπολίτευσης που τον οδήγησαν μέχρι εδώ.
Τρίτον και κυριότερο. Ένα νέο χιμαιρικό ναρκωτικό
Ωστόσο, ο τυχοδιωκτισμός δεν θα είχε καμία λειτουργία και κανένα αντίκρισμα, αν δεν συνδεόταν οργανικά με μια χιμαιρική ιδεολογία. Αυτήν της άμεσης εξόδου από το ευρώ, και την ΕΕ. Και εσχάτως, την άλλη επικίνδυνη παρόλα περί δήθεν δημοκρατικά ελεγχόμενης εκτροπής. Και τα δύο, είναι πολύ επικίνδυνα ιδεολογικά ναρκωτικά, που έχουν δύο κύριες συνέπειες. Πρώτον, είναι εντελώς ανέφικτα σήμερα, και –χειρότερα– περιλαμβάνονται στην ατζέντα του αντιπάλου. Την άμεση έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ επιθυμούν διακαώς οι Γερμανοί (βλέπε τη φασαρία που κάνουν αυτές τις μέρες για το Eurogroup, αφού πρώτα μας έβαλαν να ξεφτιλιστούμε με την αποδοχή του κατάπτυστου μνημονίου, το τι αποκαλύπτει το Spiegel, της δηλώσεις επιφανών εκπροσώπων του γερμανικού κεφαλαίου). Για την δε ‘εκτροπή’, αυτή βρίσκεται στην ατζέντα τόσο των ακραίων στοιχείων του νεοδοσιλογισμού (λέγε με Διαμαντοπούλου, ΕΛΙΑΜΕΠ, και εσχάτως, Βορίδη), όσο και των ακροδεξιών που εμφανίζονται με αντιμνημονιακό προσωπείο.
Δεύτερον, και κυριότερο, τέτοιου τύπου χιμαιρικά αιτήματα, όταν παρουσιάζονται ως άμεσα αποκοιμίζουν τον κόσμο. Τον απομακρύνουν από τις άμεσες και επιτακτικές ανάγκες του αγώνα, ζαλίζοντάς τον με φρούδες ελπίδες. Σ’ αυτό το κλίμα, όπου ο Καζάκης προτείνει αυτά που προτείνει, άλλος προτείνει εδώ και τώρα «κατάργηση του Κοινοβουλίου», άλλος οραματίζεται την πνύκα και την άμεση δημοκρατία, και άλλος μια μεγάλη πορεία από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Αθήνα που θα γκρεμίσει με μια τελική μάχη το ‘Σύστημα’… Και έτσι όχι μόνο ανοίγουν το δρόμο για την εφικτή σήμερα κατάργηση του Κοινοβουλίου που προτείνει ο… Σόϊμπλε και αποπροσανατολίζουν από τις άμεσες ανάγκες του κινήματος. Δηλαδή να βοηθήσουμε τις λαϊκές κινητοποιήσεις να αποκτήσουν την αυτονομία και τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας του από τους προβοκάτορες και τους πραιτοριανούς του συστήματος.
Τι έκαναν όλοι αυτοί οι κύριοι το καλοκαίρι στο Σύνταγμα έξω από το να πουλάνε την ιδεολογική τους πραμάτεια; Τίποτε. Γι’ αυτό τα ζόμπι της μεταπολίτευσης, αριστερά και αντιεξουσιαστές, σάρωσαν το κίνημα σαν πύργο από τραπουλόχαρτα. Κι ύστερα είναι άλλα άμεσα ζητήματα. Η κοινωνική αλληλεγγύη και το πως θα εμπεδωθεί σε κάθε γειτονιά ώστε ο κόσμος ν’ αντέξει τον πολύ δύσκολο χειμώνα. Η ευρύτερα, η εθνική αλληλεγγύη, δηλαδή η εύρεση πόρων για τη χώρα, ώστε να πάψει να σέρνεται εκβιαζόμενη και να είναι σε θέση να κάνει έστω και μερικά ψίχουλα από όλα αυτά τα περισπούδαστα που προτείνουν όλοι αυτοί οι κύριοι.
Στα παλιά τους τα παπούτσια! Αυτοί ‘ρίχνουν άδεια, για να πιάσουν γεμάτα’, είναι έμποροι του χειρότερου ναρκωτικού, της ψεύτικης ελπίδας, και έχουν εγκλωβίσει τον κόσμο σε μια περίεργη συνθήκη ‘αγωνιστικής μοιρολατρίας’, αφού από τη μία ακολουθούν το ψευδοριζοσπαστικό «όλα ή τίποτα», και από την άλλη, στην πράξη παραμένουν στο «τίποτα». Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όμως, και παρά τα 2 χρόνια κινητοποιήσεων, το κίνημα δεν έχει κάνει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ στην ιδεολογική του συγκρότηση, στο επίπεδο της συνειδητοποίησης, στην επεξεργασία των αιτημάτων.
Η ύπαρξη και η άνοδος ανάλογων αντιλήψεων και συμπεριφορών αντανακλά κοινωνικές παθογένειες και ιδιαίτερα, όπως τονίσαμε στην αρχή, την συνθήκη της πνευματικής αθλιότητας και αποβλάκωσης στην οποία έχουν εξαναγκάσει τον ελληνικό λαό 30 χρόνια ΠΑΣΟΚισμού, και 15 χρόνια εκσυγχρονισμού.
Και για να μην τον αδικούμε, ο Καζάκης δεν είναι ο μοναδικός που κάνει αυτή τη δουλειά. Οι πλατείες κατά τον 1ο κύκλο των αντιμνημονιακών αγώνων ήταν γεμάτες πλασιέ, ψευδοπροφήτες, Καμματερούς της πολιτικής, οι οποίοι όλοι μαζί έκαναν μεγάλο κακό, μην αφήνοντας τον κόσμο να εκδηλωθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι την μοναδική φορά που εκδηλώθηκε δίχως αυτοί (ή η Αριστερά, ή οι αντιεξουσιαστές) να έχουν τον έλεγχο, την 28η Οκτωβρίου του 2011, ουσιαστικά ο κόσμος έριξε την κυβέρνηση. Και αν ο Σαμαράς δεν έσπευδε να στηρίξει το γιωργάκη τότε άλλες θα ήταν οι εξελίξεις. Αυτό, για να βλέπουμε πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα, αν δεν μας ταλαιπωρούσαν οι χίμαιρες, οι τυχοδιωκτισμοί και οι κομπογιαννιτισμοί.
Υ.Γ. Δεν θα πέσουμε βέβαια στο επίπεδο του κ. Καζάκη. Οι άνθρωποι που ηγούνται της Κίνησης Πολιτών Άρδην έχουν 50 χρόνια ιστορία στους αγώνες και δεν αξίζει να απαντούν σε όψιμους οικονομολογούντες, και μέχρι χθες στελέχη(;) πολυεθνικών τραπεζών – κατά δήλωση του. Όσο για την ‘πολιτική αλητεία’, ας μας πει ο Καζάκης πόσες φορές δεχθήκαμε να γίνει μια εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, κι αυτός την αρνήθηκε. Ακόμα και τούτο, είναι ενδεικτικό, της όλης στάσης του…
Y.Γ.2: Για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει την ανακοίνωση του Δ. Καζάκης, ας δει παρακάτω:
Όταν η πολιτική αλητεία αποκτά ονοματεπώνυμο: Κίνηση Πολιτών Άρδην
Επειδή πρέπει οπωσδήποτε να ανοίξει ο δρόμος για την εφαρμογή των συμφωνιών που ψηφίστηκαν το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου και να ξεπουληθεί η χώρα στους ισχυρούς της ΕΕ, καλούνται όλες οι εφεδρείες του συστήματος. Παρών δήλωσε και η αποκαλούμενη Κίνηση Πολιτών Άρδην, μια κίνηση χωρίς πολίτες με σκοπό να υπερασπιστεί την νέα κατοχή υπό καθεστώς ευρώ και ΕΕ. Η εν λόγω κίνηση με ανακοίνωσή της στις 14/2 ανακάλυψε ότι ο πράκτορας της Γερμανίας Δ. Καζάκης (και είναι αποδεδειγμένα πράκτορας γιατί ζητά την επιστροφή στην δραχμή, που κατά τους σκοτεινούς εγκεφάλους της ανύπαρκτης κίνησης αποτελεί πολιτική επιλογή της Γερμανίας) αποζητά να γίνει πραξικόπημα στην χώρα. Αφορμή η συνέντευξη στο newsbomb (13/2/2012). Όπως θα διαπιστώσει οποιοσδήποτε έχει σώας τα φρένας και είναι καθαρός από σχέσεις με το «βαθύ κράτος», κάτι για το οποίο δεν είμαστε καθόλου σίγουροι όσον αφορά τους επώνυμους καθοδηγητές της εν λόγω κίνησης, θα διαπιστώσει διαβάζοντας την εν λόγω συνέντευξη τα εξής απλά:
Πρώτον: αυτό που διαπερνά την τοποθέτηση είναι η ανάγκη ενός ενιαίου μετώπου όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, εδώ και τώρα με κύριο και βασικό πρόταγμα την ακύρωση των συμφωνιών ξεπουλήματος λαού και χώρας.
Δεύτερο: να παραιτηθούν οι δυνάμεις, που έστω και στα λόγια έχουν αντιταχθεί στις συμφωνίες, από το κοινοβούλιο ώστε να βαθύνει η πολιτική κρίση.
Τρίτο: το σύνολο των αντιμνημονιακών δυνάμεων να μιλήσουν εκ μέρους της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και να απαιτήσουν την εδώ και τώρα διάλυση της Βουλής έτσι ώστε να πάμε με δημοκρατικούς όρους σε εκλογές.
Τέταρτο: να καλέσουν τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία να μην επέμβουν στην πολιτική διαμάχη.
Στην πράξη το κάλεσμα αφορά στις αντιμνημονιακές δυνάμεις, οι οποίες αντί να κάθονται και να ασκούν νομοταγή αντιπολίτευση από την κοινοβουλευτική γωνιά τους, να προχωρήσουν άμεσα στην δημιουργία συνθηκών δυαδικής εξουσίας σε μια χώρα όπου το καθεστώς ανωμαλίας και εκτροπής έχει ξεπεράσει κάθε κοινοβουλευτικό όριο.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Δ. Καζάκη στο newsbomb.gr, (13/2/2012):
κ. Καζάκη, χτες είχαμε διαδηλώσεις, φωνές, επεισόδια, φωτιές. Το νέο μνημόνιο, όμως, πέρασε ακάθεκτο από τη Βουλή. Στα στόματα όλων των Ελλήνων, η ερώτηση είναι μία: «Και τώρα τι γίνεται;».
Υπάρχει τεράστιο ζήτημα. Η χώρα δεν έχει κυβέρνηση. Στην ουσία. Όχι μόνο σε επίπεδο πρωθυπουργικού ανασχηματισμού, επειδή παραιτήθηκαν κάποιοι υπουργοί. Έχουμε παραδώσει τη χώρα ολοσχερώς στους ξένους δανειστές. Τώρα είναι η ώρα, οι δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Με μια κοινή δήλωση. Να εκφράσουμε την αντίθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και περί της πλειοψηφίας πρόκειται, παρότι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη φανεί η χτεσινή λαοθάλασσα. Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση από την απελευθέρωση, και είναι πραγματικά κρίμα που μπαχαλάκηδες και πραιτοριανοί κατάφεραν, με τις γνωστές τακτικές τους, να μη φτάσει ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος.
Τι θα λέει αυτή η κοινή δήλωση;
Θα καλέσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επαγρύπνηση και επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας μέσα στα στρατόπεδα. Θα καλέσουμε την Αστυνομία να συλλάβει το δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τύποις. Θα καλέσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, στο χώρο της εργασίας τους, να αναλάβουν τη δημόσια διοίκηση. Προσέξτε: δε μιλώ για συνταγματική εκτροπή. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια κίνηση περιφρούρησης του Συντάγματος, βάσει του ακροτελεύτιου άρθρου του 120, διότι αυτά τα μέτρα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν!
Διότι είναι αδιανόητο ακόμη και να το σκεφτώ ότι η χώρα θα συνεχίσει με ένα τέτοιο πρωθυπουργό, με μια τέτοια διακυβέρνηση. Ποιος αποδέχεται σήμερα τον Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών, την ώρα που το κόμμα του κατέρρευσε; Ποιος αποδέχεται τον Αντώνη Σαμαρά που έλεγε χτες αυτές τις κουταμάρες περί ανάπτυξης της χώρας, τις οποίες ο ίδιος κατήγγειλε πριν από λίγους μήνες;
Ποιοι θα υπογράφουν ένα τέτοιο κείμενο;
Οι ηγεσίες της Αριστεράς θα πρέπει αναλάβουν την ιστορική ευθύνη σε συντονισμό με τις υπόλοιπες δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό. Οι δυνάμεις της Αριστεράς, που αντιτάχθηκαν στα μνημόνια, πρέπει να παραιτηθούν από το Κοινοβούλιο, ώστε να μη νομιμοποιούν με την παρουσία τους μια εκτεθειμένη στον ελληνικό λαό κυβέρνηση.
Και, άρα, να οδηγηθούμε σε εκλογές.
Δε φτάνει αυτό. Πρέπει και να περιφρουρήσουμε αυτές τις εκλογές. Γιατί, αν τις αφήσουμε να διεξαχθούν υπό τον Λουκά Παπαδήμο και την κυβέρνησή του, τότε η βία και νοθεία του ’61 θα μοιάζουν με παιδική χαρά.
Με ποιον τρόπο θα περιφρουρηθούν οι εκλογές;
Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Να αναλάβουν οι δικαστές. Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να αναλάβουν τη διεξαγωγή των εκλογών, χωρίς τη διαμεσολάβηση της Singular ή οποιουδήποτε άλλου ιδιώτη καταμετρητή ψήφων. Ωστε να διασφαλίσουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που πραγματικά ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Να συμπεράνω ότι έχετε αναλάβει προσωπικά την πρωτοβουλία να έρθετε σε επαφή με την κυρία Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα και να τους καταθέσετε την πρότασή σας;
Ναι. Βρίσκομαι ήδη σήμερα σε μια διαδικασία συνεννόησης με την κυρία Παπαρήγα και αύριο θα κάνω το ίδιο και με τον κ. Τσίπρα. Οι επαφές με τις υπόλοιπες, εξωκοινοβουλευτικές, δυνάμεις που βλέπουν θετικά μια τέτοια προοπτική έχουν ολοκληρωθεί νωρίτερα.
Σε περίπτωση που οι δύο ηγέτες δε δεχτούν την πρότασή σας και κινηθούν πιο «θεσμικά» -όπως έχουν κάνει μέχρι τώρα- τι προβλέπετε ότι θα συμβεί;
Να το ξεκαθαρίσω: Η πρότασή μου είναι μεν ακραία, αλλά είναι και θεσμική. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι δε ζούμε μια ομαλή κοινοβουλευτική περίοδο. Στόχος της πρότασης είναι η τήρηση του Συντάγματος, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Αν δεν κινηθούμε γρήγορα, ακριβώς για να προστατεύσουμε το Σύνταγμα που παραβιάζεται από κόμματα και κυβέρνηση, θα χυθεί αίμα. Όχι μόνο από τους πραιτοριανούς, αλλά και από τον κόσμο που πια δε θα έχει καμία ελπίδα.
Η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί ώριμα. Διότι, τι είναι η Αριστερά, αν όχι μια δύναμη ανατροπής; Ανατροπής, μιας κατάστασης που είναι χειρότερη από χούντα; Γιατί υπάρχουν, αν όχι γι’ αυτό;
Προσέξτε: δε λέμε να ενωθούμε. Δεν είναι αυτή η πρότασή μας. Μιλάμε για μια σύμπραξη, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές. Ενόψει της κάλπης, κάθε κόμμα ξεχωριστά θα καταθέσει τις προτάσεις του και θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός.
Ουσιαστικά, λέμε να εκβιάσουμε τους εκβιαστές και τους τρομοκράτες. Λέμε να προχωρήσουμε σε μα εκλογική διαδικασία που θα διασφαλίζει ότι θα καταγραφεί η πραγματική βούληση του ελληνικού λαού, γιατί αν την αφήσουμε στα χέρια αυτών των κυρίων…
Κι αν αυτό δε γίνει; Τι φέρνει η επόμενη μέρα, η εποχή του νέου μνημονίου, για τον Ελληνα πολίτη;
κ. Χριστοφορίδη, αν εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μνημόνιο και τα άλλα μέτρα που έρχονται, μετά από δύο-τρεις μήνες η κατάσταση στην Ελλάδα θα είναι αβίωτη. Είναι ζήτημα αν ο μισός πληθυσμός θα μπορεί να τραφεί. Αν θα έχει, δηλαδή, την αγοραστική δύναμη να αγοράσει έστω και τα απαραίτητα. Μην ξεχνάτε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 3 εκατομμύρια Έλληνες ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2010. Προσθέστε σε αυτούς, τους ακόμη περισσότερους του 2011 και του 2012. Ο χειμώνας που ζούμε είναι χειρότερος από αυτόν του ’41-’42. Γνωρίζω προσωπικά την περίπτωση μιας 27χρονης μητέρας που αυτοκτόνησε, αφού αναγκάστηκε να κλείσει το ψιλικατζίδικό της και ο άντρας της ήταν άνεργος. Μιλάμε για αίμα που ήδη τρέχει. Καθημερινά. Ποιος εμποδίζει τους ανθρώπους που βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν επειδή δεν έχουν γάζες τα νοσοκομεία… Πόσο δύσκολα μπορεί να στρίψει η βίδα του κόσμου και το αίμα να χυθεί ποτάμια;
Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ στις 7:33 μ.μ.
1. Υβρεολογία – Συνομωσιολογία: Το ανώτερο στάδιο του Κομπογιαννιτισμού
Ο Καζάκης δεν συζητάει ποτέ διαφωνίες εντός και εκτός του Μετώπου του. Βρίζει, χυδαιολογεί και βυθίζεται σε μια ατέρμονη πρακτορολογία. Η προσφυγή στις ύβρεις καταδεικνύει την βαθύτερη ένδεια επιχειρημάτων που τον χαρακτηρίζει. Η δε συνομωσιολογία δείχνει δύο πράγματα. Πρώτον, είναι καθρέφτης της ολοκληρωτικής κατάπτωσης της σκέψης και του πολιτικού προβληματισμού, στην οποία έχει περιπέσει η κοινωνία μας τα τελευταία 20 χρόνια. Η εκστρατεία της αποβλάκωσης που έχουν εξαπολύσει οι εκσυγχρονιστές, τηλεόραση και εθνομηδενισμός είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, καθώς και ο εκφυλισμός της μεταπολίτευσης σε μια εξουσιαστική συνδιαλλαγή πολιτικών συμμοριών, έχουν διαμορφώσει έναν κοινό νου που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά που συμβαίνουν δίχως να καταφύγει στην εύκολη οδό του ψέμματος, της διαστροφής και της συνομωσίας. Αυτή την τάση ενισχύει ο Καζάκης, όταν αναπαράγει τέτοιες αντιλήψεις για την πολιτική. Οι ανακοινώσεις του, εκπαιδεύουν τους αναγνώστες του σε μια πιο σοφιστικέ αμάθεια. Ύστερα, υπάρχει και άλλο ζήτημα. Όταν κάποιος έχει μια τόσο φαύλη αντίληψη για την πολιτική, όπου όλα είναι πρακτορεία, παρασκήνια και πισώπλατα μαχαιρώματα, την έχει μόνο για τους άλλους ή για τον εαυτό του;
Η θητεία του στη Σπίθα, πάντως, δείχνει ότι έτσι λειτουργεί και ο ίδιος, μέσω της ίντριγκας και της συνομωσίας. Τότε, ήταν ο εμπνευστής του πιο αντιδημοκρατικού οργανωτικού μοντέλου (οι οργανώσεις βάσης απαγορεύονται να συζητούν σημαντικά πολιτικά ζητήματα), και μετά, όταν ο Μίκης τον πέταξε έξω γιατί τρόμαξε από την παρασκηνιακή του υπερδραστηριότητα, κατήγγειλε τη Σπίθα για «ακροδεξιά» (Ποιός; Αυτός, που όπως φαίνεται και από την έκκληση του προς την Αστυνομία και το Στρατό ή την απάντησή του σε εμάς, έχει ψωμοτύρι τον αυταρχισμό και την εκμηδένιση της αντίθετης άποψης) και όργανο του Σόρος…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, όμως, ένας ολόκληρος κόσμος, μάλιστα λαϊκός και απελπισμένος εγκλωβίζεται σε μεσαιωνικού τύπου μορφές οργάνωσης, που αναπαράγουν την πνευματική μιζέρια, και εν τέλει τον καταδικάζουν σε ρόλο κομπάρσου.
2. Τυχοδιωκτισμός
Ο Καζάκης είναι το σύμβολο της τυχοδιωκτικής συνιστώσας των αγώνων αυτής της περιόδου. Πάει παντού, και με όλα, βρίζει όλους και όλα. Εντός εκτός κι επί τα αυτά. Αυτή είναι η στάση του. Και εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου, και με τον Κοντομηνά. Και ύβρεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, και κάλεσμα για ενότητα και μέτωπο. Και εναντίον των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης και συνήθης επίτιμος καλεσμένος μεγάλων καναλιών, του Alpha και του Alter παλαιότερα, του Παπαδάκη στη συνέχεια. Όπως καταλαβαίνετε, με τέτοιες κωλοτούμπες, οι έννοιες, οι αξίες και οι ιδεολογικές τοποθετήσεις χάνουν οποιοδήποτε νόημα. Ο άνθρωπος σου λέει καλημέρα, κι εσύ πρέπει να ψάχνεσαι αν είναι νύχτα… Αυτή η στάση, εκφράζει μια νεκρανάσταση του Παπανδρεϊσμού με αντιμνημονιακό προσωπείο. Εθίζει ξανά τον κόσμο σ’ έναν επικίνδυνο αμοραλισμό, ΠΑΣΟΚικής κοπής, ενώ ταυτόχρονα τον κάνει να νομίζει ότι ξεφεύγει από τις παθογένειες της μεταπολίτευσης που τον οδήγησαν μέχρι εδώ.
Τρίτον και κυριότερο. Ένα νέο χιμαιρικό ναρκωτικό
Ωστόσο, ο τυχοδιωκτισμός δεν θα είχε καμία λειτουργία και κανένα αντίκρισμα, αν δεν συνδεόταν οργανικά με μια χιμαιρική ιδεολογία. Αυτήν της άμεσης εξόδου από το ευρώ, και την ΕΕ. Και εσχάτως, την άλλη επικίνδυνη παρόλα περί δήθεν δημοκρατικά ελεγχόμενης εκτροπής. Και τα δύο, είναι πολύ επικίνδυνα ιδεολογικά ναρκωτικά, που έχουν δύο κύριες συνέπειες. Πρώτον, είναι εντελώς ανέφικτα σήμερα, και –χειρότερα– περιλαμβάνονται στην ατζέντα του αντιπάλου. Την άμεση έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ επιθυμούν διακαώς οι Γερμανοί (βλέπε τη φασαρία που κάνουν αυτές τις μέρες για το Eurogroup, αφού πρώτα μας έβαλαν να ξεφτιλιστούμε με την αποδοχή του κατάπτυστου μνημονίου, το τι αποκαλύπτει το Spiegel, της δηλώσεις επιφανών εκπροσώπων του γερμανικού κεφαλαίου). Για την δε ‘εκτροπή’, αυτή βρίσκεται στην ατζέντα τόσο των ακραίων στοιχείων του νεοδοσιλογισμού (λέγε με Διαμαντοπούλου, ΕΛΙΑΜΕΠ, και εσχάτως, Βορίδη), όσο και των ακροδεξιών που εμφανίζονται με αντιμνημονιακό προσωπείο.
Δεύτερον, και κυριότερο, τέτοιου τύπου χιμαιρικά αιτήματα, όταν παρουσιάζονται ως άμεσα αποκοιμίζουν τον κόσμο. Τον απομακρύνουν από τις άμεσες και επιτακτικές ανάγκες του αγώνα, ζαλίζοντάς τον με φρούδες ελπίδες. Σ’ αυτό το κλίμα, όπου ο Καζάκης προτείνει αυτά που προτείνει, άλλος προτείνει εδώ και τώρα «κατάργηση του Κοινοβουλίου», άλλος οραματίζεται την πνύκα και την άμεση δημοκρατία, και άλλος μια μεγάλη πορεία από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Αθήνα που θα γκρεμίσει με μια τελική μάχη το ‘Σύστημα’… Και έτσι όχι μόνο ανοίγουν το δρόμο για την εφικτή σήμερα κατάργηση του Κοινοβουλίου που προτείνει ο… Σόϊμπλε και αποπροσανατολίζουν από τις άμεσες ανάγκες του κινήματος. Δηλαδή να βοηθήσουμε τις λαϊκές κινητοποιήσεις να αποκτήσουν την αυτονομία και τους μηχανισμούς αυτοπροστασίας του από τους προβοκάτορες και τους πραιτοριανούς του συστήματος.
Τι έκαναν όλοι αυτοί οι κύριοι το καλοκαίρι στο Σύνταγμα έξω από το να πουλάνε την ιδεολογική τους πραμάτεια; Τίποτε. Γι’ αυτό τα ζόμπι της μεταπολίτευσης, αριστερά και αντιεξουσιαστές, σάρωσαν το κίνημα σαν πύργο από τραπουλόχαρτα. Κι ύστερα είναι άλλα άμεσα ζητήματα. Η κοινωνική αλληλεγγύη και το πως θα εμπεδωθεί σε κάθε γειτονιά ώστε ο κόσμος ν’ αντέξει τον πολύ δύσκολο χειμώνα. Η ευρύτερα, η εθνική αλληλεγγύη, δηλαδή η εύρεση πόρων για τη χώρα, ώστε να πάψει να σέρνεται εκβιαζόμενη και να είναι σε θέση να κάνει έστω και μερικά ψίχουλα από όλα αυτά τα περισπούδαστα που προτείνουν όλοι αυτοί οι κύριοι.
Στα παλιά τους τα παπούτσια! Αυτοί ‘ρίχνουν άδεια, για να πιάσουν γεμάτα’, είναι έμποροι του χειρότερου ναρκωτικού, της ψεύτικης ελπίδας, και έχουν εγκλωβίσει τον κόσμο σε μια περίεργη συνθήκη ‘αγωνιστικής μοιρολατρίας’, αφού από τη μία ακολουθούν το ψευδοριζοσπαστικό «όλα ή τίποτα», και από την άλλη, στην πράξη παραμένουν στο «τίποτα». Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όμως, και παρά τα 2 χρόνια κινητοποιήσεων, το κίνημα δεν έχει κάνει ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ στην ιδεολογική του συγκρότηση, στο επίπεδο της συνειδητοποίησης, στην επεξεργασία των αιτημάτων.
Η ύπαρξη και η άνοδος ανάλογων αντιλήψεων και συμπεριφορών αντανακλά κοινωνικές παθογένειες και ιδιαίτερα, όπως τονίσαμε στην αρχή, την συνθήκη της πνευματικής αθλιότητας και αποβλάκωσης στην οποία έχουν εξαναγκάσει τον ελληνικό λαό 30 χρόνια ΠΑΣΟΚισμού, και 15 χρόνια εκσυγχρονισμού.
Και για να μην τον αδικούμε, ο Καζάκης δεν είναι ο μοναδικός που κάνει αυτή τη δουλειά. Οι πλατείες κατά τον 1ο κύκλο των αντιμνημονιακών αγώνων ήταν γεμάτες πλασιέ, ψευδοπροφήτες, Καμματερούς της πολιτικής, οι οποίοι όλοι μαζί έκαναν μεγάλο κακό, μην αφήνοντας τον κόσμο να εκδηλωθεί. Δεν είναι τυχαίο ότι την μοναδική φορά που εκδηλώθηκε δίχως αυτοί (ή η Αριστερά, ή οι αντιεξουσιαστές) να έχουν τον έλεγχο, την 28η Οκτωβρίου του 2011, ουσιαστικά ο κόσμος έριξε την κυβέρνηση. Και αν ο Σαμαράς δεν έσπευδε να στηρίξει το γιωργάκη τότε άλλες θα ήταν οι εξελίξεις. Αυτό, για να βλέπουμε πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα, αν δεν μας ταλαιπωρούσαν οι χίμαιρες, οι τυχοδιωκτισμοί και οι κομπογιαννιτισμοί.
Υ.Γ. Δεν θα πέσουμε βέβαια στο επίπεδο του κ. Καζάκη. Οι άνθρωποι που ηγούνται της Κίνησης Πολιτών Άρδην έχουν 50 χρόνια ιστορία στους αγώνες και δεν αξίζει να απαντούν σε όψιμους οικονομολογούντες, και μέχρι χθες στελέχη(;) πολυεθνικών τραπεζών – κατά δήλωση του. Όσο για την ‘πολιτική αλητεία’, ας μας πει ο Καζάκης πόσες φορές δεχθήκαμε να γίνει μια εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, κι αυτός την αρνήθηκε. Ακόμα και τούτο, είναι ενδεικτικό, της όλης στάσης του…
Y.Γ.2: Για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει την ανακοίνωση του Δ. Καζάκης, ας δει παρακάτω:
Όταν η πολιτική αλητεία αποκτά ονοματεπώνυμο: Κίνηση Πολιτών Άρδην
Επειδή πρέπει οπωσδήποτε να ανοίξει ο δρόμος για την εφαρμογή των συμφωνιών που ψηφίστηκαν το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου και να ξεπουληθεί η χώρα στους ισχυρούς της ΕΕ, καλούνται όλες οι εφεδρείες του συστήματος. Παρών δήλωσε και η αποκαλούμενη Κίνηση Πολιτών Άρδην, μια κίνηση χωρίς πολίτες με σκοπό να υπερασπιστεί την νέα κατοχή υπό καθεστώς ευρώ και ΕΕ. Η εν λόγω κίνηση με ανακοίνωσή της στις 14/2 ανακάλυψε ότι ο πράκτορας της Γερμανίας Δ. Καζάκης (και είναι αποδεδειγμένα πράκτορας γιατί ζητά την επιστροφή στην δραχμή, που κατά τους σκοτεινούς εγκεφάλους της ανύπαρκτης κίνησης αποτελεί πολιτική επιλογή της Γερμανίας) αποζητά να γίνει πραξικόπημα στην χώρα. Αφορμή η συνέντευξη στο newsbomb (13/2/2012). Όπως θα διαπιστώσει οποιοσδήποτε έχει σώας τα φρένας και είναι καθαρός από σχέσεις με το «βαθύ κράτος», κάτι για το οποίο δεν είμαστε καθόλου σίγουροι όσον αφορά τους επώνυμους καθοδηγητές της εν λόγω κίνησης, θα διαπιστώσει διαβάζοντας την εν λόγω συνέντευξη τα εξής απλά:
Πρώτον: αυτό που διαπερνά την τοποθέτηση είναι η ανάγκη ενός ενιαίου μετώπου όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, εδώ και τώρα με κύριο και βασικό πρόταγμα την ακύρωση των συμφωνιών ξεπουλήματος λαού και χώρας.
Δεύτερο: να παραιτηθούν οι δυνάμεις, που έστω και στα λόγια έχουν αντιταχθεί στις συμφωνίες, από το κοινοβούλιο ώστε να βαθύνει η πολιτική κρίση.
Τρίτο: το σύνολο των αντιμνημονιακών δυνάμεων να μιλήσουν εκ μέρους της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και να απαιτήσουν την εδώ και τώρα διάλυση της Βουλής έτσι ώστε να πάμε με δημοκρατικούς όρους σε εκλογές.
Τέταρτο: να καλέσουν τις ένοπλες δυνάμεις και την αστυνομία να μην επέμβουν στην πολιτική διαμάχη.
Στην πράξη το κάλεσμα αφορά στις αντιμνημονιακές δυνάμεις, οι οποίες αντί να κάθονται και να ασκούν νομοταγή αντιπολίτευση από την κοινοβουλευτική γωνιά τους, να προχωρήσουν άμεσα στην δημιουργία συνθηκών δυαδικής εξουσίας σε μια χώρα όπου το καθεστώς ανωμαλίας και εκτροπής έχει ξεπεράσει κάθε κοινοβουλευτικό όριο.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Δ. Καζάκη στο newsbomb.gr, (13/2/2012):
κ. Καζάκη, χτες είχαμε διαδηλώσεις, φωνές, επεισόδια, φωτιές. Το νέο μνημόνιο, όμως, πέρασε ακάθεκτο από τη Βουλή. Στα στόματα όλων των Ελλήνων, η ερώτηση είναι μία: «Και τώρα τι γίνεται;».
Υπάρχει τεράστιο ζήτημα. Η χώρα δεν έχει κυβέρνηση. Στην ουσία. Όχι μόνο σε επίπεδο πρωθυπουργικού ανασχηματισμού, επειδή παραιτήθηκαν κάποιοι υπουργοί. Έχουμε παραδώσει τη χώρα ολοσχερώς στους ξένους δανειστές. Τώρα είναι η ώρα, οι δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό να συγκροτήσουν ένα ενιαίο μέτωπο.
Πώς μπορεί να γίνει αυτό;
Με μια κοινή δήλωση. Να εκφράσουμε την αντίθεση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και περί της πλειοψηφίας πρόκειται, παρότι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μη φανεί η χτεσινή λαοθάλασσα. Ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση από την απελευθέρωση, και είναι πραγματικά κρίμα που μπαχαλάκηδες και πραιτοριανοί κατάφεραν, με τις γνωστές τακτικές τους, να μη φτάσει ο κόσμος στην πλατεία Συντάγματος.
Τι θα λέει αυτή η κοινή δήλωση;
Θα καλέσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις να τεθούν σε επαγρύπνηση και επιχειρησιακή ετοιμότητα, παραμένοντας μέσα στα στρατόπεδα. Θα καλέσουμε την Αστυνομία να συλλάβει το δοτό πρωθυπουργό και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τύποις. Θα καλέσουμε τους δημοσίους υπαλλήλους, στο χώρο της εργασίας τους, να αναλάβουν τη δημόσια διοίκηση. Προσέξτε: δε μιλώ για συνταγματική εκτροπή. Το αντίθετο. Πρόκειται για μια κίνηση περιφρούρησης του Συντάγματος, βάσει του ακροτελεύτιου άρθρου του 120, διότι αυτά τα μέτρα δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν!
Διότι είναι αδιανόητο ακόμη και να το σκεφτώ ότι η χώρα θα συνεχίσει με ένα τέτοιο πρωθυπουργό, με μια τέτοια διακυβέρνηση. Ποιος αποδέχεται σήμερα τον Βενιζέλο ως υπουργό Οικονομικών, την ώρα που το κόμμα του κατέρρευσε; Ποιος αποδέχεται τον Αντώνη Σαμαρά που έλεγε χτες αυτές τις κουταμάρες περί ανάπτυξης της χώρας, τις οποίες ο ίδιος κατήγγειλε πριν από λίγους μήνες;
Ποιοι θα υπογράφουν ένα τέτοιο κείμενο;
Οι ηγεσίες της Αριστεράς θα πρέπει αναλάβουν την ιστορική ευθύνη σε συντονισμό με τις υπόλοιπες δυνάμεις που αντιτάχθηκαν σε όλο αυτό. Οι δυνάμεις της Αριστεράς, που αντιτάχθηκαν στα μνημόνια, πρέπει να παραιτηθούν από το Κοινοβούλιο, ώστε να μη νομιμοποιούν με την παρουσία τους μια εκτεθειμένη στον ελληνικό λαό κυβέρνηση.
Και, άρα, να οδηγηθούμε σε εκλογές.
Δε φτάνει αυτό. Πρέπει και να περιφρουρήσουμε αυτές τις εκλογές. Γιατί, αν τις αφήσουμε να διεξαχθούν υπό τον Λουκά Παπαδήμο και την κυβέρνησή του, τότε η βία και νοθεία του ’61 θα μοιάζουν με παιδική χαρά.
Με ποιον τρόπο θα περιφρουρηθούν οι εκλογές;
Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Να αναλάβουν οι δικαστές. Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να αναλάβουν τη διεξαγωγή των εκλογών, χωρίς τη διαμεσολάβηση της Singular ή οποιουδήποτε άλλου ιδιώτη καταμετρητή ψήφων. Ωστε να διασφαλίσουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που πραγματικά ψήφισε ο ελληνικός λαός.
Να συμπεράνω ότι έχετε αναλάβει προσωπικά την πρωτοβουλία να έρθετε σε επαφή με την κυρία Παπαρήγα και τον κ. Τσίπρα και να τους καταθέσετε την πρότασή σας;
Ναι. Βρίσκομαι ήδη σήμερα σε μια διαδικασία συνεννόησης με την κυρία Παπαρήγα και αύριο θα κάνω το ίδιο και με τον κ. Τσίπρα. Οι επαφές με τις υπόλοιπες, εξωκοινοβουλευτικές, δυνάμεις που βλέπουν θετικά μια τέτοια προοπτική έχουν ολοκληρωθεί νωρίτερα.
Σε περίπτωση που οι δύο ηγέτες δε δεχτούν την πρότασή σας και κινηθούν πιο «θεσμικά» -όπως έχουν κάνει μέχρι τώρα- τι προβλέπετε ότι θα συμβεί;
Να το ξεκαθαρίσω: Η πρότασή μου είναι μεν ακραία, αλλά είναι και θεσμική. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι δε ζούμε μια ομαλή κοινοβουλευτική περίοδο. Στόχος της πρότασης είναι η τήρηση του Συντάγματος, ώστε να αποφύγουμε τα χειρότερα. Αν δεν κινηθούμε γρήγορα, ακριβώς για να προστατεύσουμε το Σύνταγμα που παραβιάζεται από κόμματα και κυβέρνηση, θα χυθεί αίμα. Όχι μόνο από τους πραιτοριανούς, αλλά και από τον κόσμο που πια δε θα έχει καμία ελπίδα.
Η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί ώριμα. Διότι, τι είναι η Αριστερά, αν όχι μια δύναμη ανατροπής; Ανατροπής, μιας κατάστασης που είναι χειρότερη από χούντα; Γιατί υπάρχουν, αν όχι γι’ αυτό;
Προσέξτε: δε λέμε να ενωθούμε. Δεν είναι αυτή η πρότασή μας. Μιλάμε για μια σύμπραξη, ώστε να οδηγηθούμε σε εκλογές. Ενόψει της κάλπης, κάθε κόμμα ξεχωριστά θα καταθέσει τις προτάσεις του και θα αποφασίσει ο ελληνικός λαός.
Ουσιαστικά, λέμε να εκβιάσουμε τους εκβιαστές και τους τρομοκράτες. Λέμε να προχωρήσουμε σε μα εκλογική διαδικασία που θα διασφαλίζει ότι θα καταγραφεί η πραγματική βούληση του ελληνικού λαού, γιατί αν την αφήσουμε στα χέρια αυτών των κυρίων…
Κι αν αυτό δε γίνει; Τι φέρνει η επόμενη μέρα, η εποχή του νέου μνημονίου, για τον Ελληνα πολίτη;
κ. Χριστοφορίδη, αν εφαρμοστεί το συγκεκριμένο μνημόνιο και τα άλλα μέτρα που έρχονται, μετά από δύο-τρεις μήνες η κατάσταση στην Ελλάδα θα είναι αβίωτη. Είναι ζήτημα αν ο μισός πληθυσμός θα μπορεί να τραφεί. Αν θα έχει, δηλαδή, την αγοραστική δύναμη να αγοράσει έστω και τα απαραίτητα. Μην ξεχνάτε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 3 εκατομμύρια Έλληνες ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας το 2010. Προσθέστε σε αυτούς, τους ακόμη περισσότερους του 2011 και του 2012. Ο χειμώνας που ζούμε είναι χειρότερος από αυτόν του ’41-’42. Γνωρίζω προσωπικά την περίπτωση μιας 27χρονης μητέρας που αυτοκτόνησε, αφού αναγκάστηκε να κλείσει το ψιλικατζίδικό της και ο άντρας της ήταν άνεργος. Μιλάμε για αίμα που ήδη τρέχει. Καθημερινά. Ποιος εμποδίζει τους ανθρώπους που βλέπουν τα παιδιά τους να πεθαίνουν επειδή δεν έχουν γάζες τα νοσοκομεία… Πόσο δύσκολα μπορεί να στρίψει η βίδα του κόσμου και το αίμα να χυθεί ποτάμια;
Αναρτήθηκε από ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ στις 7:33 μ.μ.
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΑΓΗΣ
Mία ενδιαφέρουσα απάντηση, στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για το Δίστομο, προετοιμάζεται απο πολίτες της χώρας. Εφόσον η Γερμανία δεν θα πληρώσει τις αποζημιώσεις, που οφείλει, η ελληνική κίνηση έχει σκοπό να τις στερήσει αυτά τα ποσά. Πιο συγκεκριμένα, έχει προταθεί άμεσο μποϊκοτάζ σε όλα τα γερμανικά προϊόντα. Οπότε, όποιος θέλει να συμμετέχει αρκεί να αποφεύγει τα προϊόντα με τους εξής αρχικούς αριθμούς στο barcode: 400, 401, 402, 403 ..440. Εάν αυτός είναι ο αρχικός αριθμός τότε το προϊόν προέρχεται απο την Γερμανία. Αφού δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, θα πάει το βουνό στον Μωάμεθ, λέει η παροιμία. Η πραγματικότητα λέει ότι η Γερμανία δεν θα ξεφύγει απο τα χρέη της.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)